پاسداری در راه خداوند، از مفاهیم جامع و از نشانه های ایمان واقعی مومنان است، قرآن کریم در آیه «وَالَّذِینَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللهِ وَالَّذِینَ آوَوْا وَنَصَرُوا أُولَٰئِکَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ کَرِیمٌ ؛ و آنها که ایمان آوردند و هجرت نمودند و در راه خدا جهاد کردند، و آنها که پناه دادند و یاری نمودند، آنان مؤمنان حقیقیاند؛ برای آنها، آمرزش (و رحمت خدا) و روزی شایستهای است.»[1] برخی از ویژگی های مومنان حقیقی و پاسداران دین را می شمارد و آمرزش و روزی (مادی و معنوی) خداوند را نیز نتیجه اعمال صالح آنها می داند.
همچنان که گفته شد، پاسداری در راه خداوند از مفاهیم جامع و گسترده است و برای فهم حقیقت پاسداری باید به منابع اسلامی رجوع نمود، امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) پاسداران حقیقی دین را این گونه معرفی می نماید: «اِنَّما الْمُسْتَحْفَظُونَ لِدینِ اللهِ هُمُ الَّذینَ اَقامُو الدّینَ وَ نَصَروهُ وَ حاطُوهُ مِنْ جَمیعِ جوانَبَهِ، وَ حَفِظُوهُ عَلی عِبادِاللّهِ وَ رَعَوْهُ ؛ همانا پاسبانان دین خدا فقط کسانی هستند که دین را برپا داشته و آن را یاری می کنند و از همه جوانب بر آن احاطه دارند و برای بندگان خدا آن را محافظت و مراعات می کنند.»[2]
با توجه به آیات و روایات، پاسداری از دین تنها به مفهوم مرزبانی و دفاع از مرزهای مادی اسلام نیست و دفاع [و یا جهاد] تنها یکی از مصادیق پاسداری است؛ پاسدار حقیقی دین، باید در همه ابعاد به دفاع و گسترش دین بپردازد و تحقق این حقیقت جز با ایمان حقیقی، شناخت دین، عمل به دستورات الهی و تبلیغ و گسترش آن میسر نمی گردد.
در نتیجه پاسدار حقیقی دین، ائمه معصوم (علیهم السلام) و پیروان ایشان هستند و در میان ائمه معصوم (علیهم السلام)، وجود نازنین سیدالشهداء امام حسین (علیه السلام) تجلی و مظهر تام حقیقت پاسداری از دین است، زیرا ایشان با فدا نمودن تمام هستی خویش، موجب جلوگیری از نابودی دین خداوند، توسط بنی امیه و پیروان بنی امیه در آینده تا ظهور منجی بشریت (ارواحنا له الفداء) گردید، از این رو علما در مورد حضرت فرموده اند:«ان الاسلام محمدی الحدوث و حسینی البقاء ؛همانا اسلام از ناحیه پیامبر (صلی الله علیه و آله) به وجود آمد و از ناحیه حسین (علیه السلام) بقا یافت.
در قرن حاضر نیز با توجه به غیبت منجی و پاسدار حقیقی دین، مومنان طبق دستورات دین مبین اسلام، به وظیفه پاسداری و مرزبانی اسلام می پردازند، رسول گرامی اسلامی می فرماید : «یَحمِلُ هذا الدِّینَ فی کُلِّ قَرنٍ عُدولٌ یَنفُونَ عَنهُ تَأویلَ المُبطِلینَ ، و تَحریفَ الغالِینَ ، و انتِحالَ الجاهِلینَ ، کما یَنفی الکِیرُ خُبثَ الحَدیدِ ؛ این دین در هر قرنى و نسلى افراد عادلى با خود دارد که تأویلاتِ باطل گرایان و تحریفِ غلو کنندگان و دستبردِ نادانان را از آن مى زدایند، چنان که کوره زنگار و ناخالصى آهن را مى زداید. »[3]
مومنین حقیقی در عصر غیبت با توجه به آیه : «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ ... ؛ هر نیرویی در قدرت دارید، برای مقابله با آنها (دشمنان)، آماده سازید!»[4] لحظه ای از تلاش برای بدست آوردن قدرت (مادی و معنوی) برای مقابله با دشمنان دست بر نمی دارند و در این راه حتی از جانبازی و شهادت مضایقه نمی دارند، قرآن کریم در این باب می فرماید : «لَٰکِنِ الرَّسُولُ وَالَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ جَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ وَأُولَٰئِکَ لَهُمُ الْخَیْرَاتُ وَأُولَٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ؛ ولی پیامبر و کسانی که با او ایمان آوردند، با اموال و جانهایشان جهاد کردند؛ و همه نیکی ها برای آنهاست؛ و آنها همان رستگارانند!»[5]
در مورد جانبازی نیز باید دانست جانبازی یکی از نتایج پاسداری است که طبق فرمایش مقام معظم رهبری (دامت برکاته) :«شهدا کسانی هستند که از دیگران شجاعت و دلیری بیشتری نشان دادند؛ سینه را سپر کردند، از خطر نهراسیدند و به شهادت رسیدند؛ بعضی به بهشت الهی پر کشیدند، بعضی هم جانباز شدند؛ در واقع همانطور که گفته میشود و تعبیر درستی است اینها شهید زندهاند.»[6] جانبازان شهیدان زنده هستند که در قیامت نیز طبق فرمایش رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) : «مَن جُرِحَ فی سَبیلِ اللهِ جاءَ یومَ القِیامَةِ ریحُهُ کرِیحِ المِسک... عَلَیهِ طابَعُ الشُّهَداءِ ؛ هر کس در راه خداوند مجروح شود، در حالى وارد قیامت می شود که بویش، چون بوى مشک است..؛ و نشان شهیدان را دارد.» [7] نشان شهدا را به همراه دارند.
پی نوشت:
[1]. آیه 74 سوره انفال
[2]. غررالحکم ص85 حدیث 1399
[3]. وسائل الشیعه ج 18 ص 109
[4]. آیه 60 سوره انفال
[5]. آیه 88 سوره توبه
[6]. بیانات حضرت در 80/07/04
[7]. میزان الحکمه، ح 9814
---------------------
مطالعه بیشتر در :
روز پاسدار