«صلیب سرخ»
عنوان سازمان بین المللی است که با هدف تخفیف آلام انسانی و حفظ و پیشرفت
بهداشت عمومی، بر طبق موافقتنامه ژنو در سال ۱۸۶۴ میلادی تشکیل شد.
دولت عثمانی نیز در سال ۱۸۷۶ به جای استفاده از نشان صلیب سرخ (صلیب، نماد مسیحیت است) از«هلال احمر»
(برخی مسلمان ها، هلال ماه [و ماه کامل] را نماد اسلام می دانند و البته
تشیع قائل به نمادگرائی نمی باشد.) برای جمعیت ملی خود استفاده نمود،
بعدها بسیاری از کشورهای اسلامی آن را به عنوان نشان جمعیت ملی خود بکار
بردند، در حال حاضر صلیب سرخ و هلال احمر بینالمللی، بزرگترین شبکه بشر
دوستانه غیرسیاسی و امدادرسانی جهان محسوب میشوند.
دولت ایران در سال ۱۳۰۱ جمعیت ملی خود را تأسیس کرد، ولی به جای استفاده از نشان صلیب سرخ و یا هلال احمر علامت«شیر و خورشید سرخ»
را به عنوان نشان جمعیت خود انتخاب کرد ولیکن پس از پیروزی انقلاباسلامی
در سال ۱۳۵۹ دولت ایران به منظور ایجاد وحدت در ممالک اسلامی و اهداف
دیگر، نشان خود را به هلال احمر تغییر داد. [1]
جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران در اساسنامه داخلی کشور«جمعیت» نامیده
می شود، این مؤسسه، خیریه، غیر انتفاعی (غیر دولتی) و دارای شخصیت حقوقی
مستقل می باشد.
جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران، به کلیه تعهدات و قراردادهای
بینالمللی مربوط به اهداف و وظایف جمعیت های هلال احمر و صلیب سرخ و نیز
مقررات اتحادیه جمعیت های صلیب سرخ و هلال احمر که با قانون اساسی و سایر
قوانین جمهوری اسلامی ایران مغایرت نداشته باشد، پایبند بوده و در مسائل
امدادی و بهداشتی درمانی برون مرزی و درون مرزی و تعهدات مربوطه در راستای
سیاستهای دولت جمهوری اسلامی ایران طبق اساسنامه عمل می کند. [2]
اهداف جمعیت عبارتند از:
«تلاش برای تسکین آلام بشری، تامین احترام انسانها و کوشش در جهت بر قراری
دوستی و تفاهم متقابل و صلح پایدار میان ملت ها و همچنین حمایت از زندگی و
سلامت انسانها بدون در نظر گرفتن هیچگونه تبعیض میان آنها» [3]
تفاوت هلال احمر با دیگر موسسات امدادی و کمک رسان این است که مربوط به
فوریتهاست باید مانند سربازان یک ارتش همیشه آماده باشند و باید بتوانند در
هنگام حوادث حضور واقعی موثر و کار گشا داشته باشد و این حالت باید از همه
جهات حفظ شود.
مقام معظم رهبری (مُدَّ ظِلُّه العالی) در مورد اهداف جمعیت هلال احمر می نویسد:«جمعیت
هلال احمر با اهداف والای بازآفرینی روحیه اعتماد به نفس و امید و آرامش
بخشیدن به جان های خسته از حوادث طبیعی، و فراهم کردن وسایل آسایش برای
تنهای رنجور، فارغ از مرزبندیهای جغرافیایی، دینی، قومی و نژادی تأسیس
شده است و منطبق بر تعالیم و دستورهای دین مبین اسلام است.»[4]
طبق فرمایش مقام معظم رهبری ( مُدَّ ظِلُّه العالی) اهداف جمعیت هلال احمر
منطبق بر تعالیم و دستورهای دین مبین اسلام است، زیرا هدف اصلی جمعیت هلال
احمر فریادرسی انسان های گرفتار و رفع حوائج حیاتی ایشان می باشد،
امیرالمومنین امام علی (علیه الافُ التَّحیةِ والثَّناء) در مورد فریادرسی
می فرماید: «از عوامل جبران کننده گناهان بزرگ، فریادرسی بیچارگان و گره گشایی از گرفتار است.»[5] امام موسی کاظم (صلواتُ اللهِ و سلامُه علیهِ) نیز در مورد رفع حوائج مردم می فرماید:«به راستی برای خدا بندگانی است در زمین که در رفع حوائج مردم می کوشند، ایشانند که در روز قیامت از عذاب در امانند.»[6]
وظایف هلال احمر همچنان که اشاره شد محدود به جغرافیا، نژاد و دین خاصی
نمی باشد ولیکن معمولا جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران در میهن اسلامی
و یا کشورهای مسلمان دیگر فعالیت گسترده دارد که رسول گرامی اسلام (صَلَّی
اللهُ علیهِ و آلهِ و سلَّم) در باب کمک به برادر دینی می فرماید:«کسی که برای کمک به برادر (دینی) خود و سود رساندن به او اقدام کند، پاداش مجاهدان در راه خدا را خواهد داشت.»[7]و همچنان ایشان در مورد رفع خطرات بلایای طبیعی از مسلمانان می فرماید:«هر کس (خطر) سیل و آتش (و بلاهای این چنین) را از گروهی مسلمان برهاند، بهشت بر او واجب می شود.» [8]
[1]. تاریخ هلال احمر rcs ir
[2]. اساس نامه جمعیت هلال احمر، ماده 1
[3]. همان، ماده 2
[4]. مکتوبات، 14 دی ماه 1393
[5]. بحارالانوار ج72 ص21
[6]. بحارالانوار ج71 ص319
[7]. وسایل الشیعه ج12 ص285
[8]. اصول کافی ج5 ص55